Den som maler synder ikke...........

Del 1

Sjuke born over lengre tid, treng aktivisering, og sidan viruset har herja i ei veke her i huset byrja gode råd å verta dyre. Dermed fann ho mor ut at det var tid for å introdusera ein ny aktivitet - maling med vannfargar! Dette har eg nemleg styrt unna ei stund. Utstyr vart innkjøpt i går, og ungane sett i aktivitet ved kjøkenbordet, og suksessen var eit faktum! Det fyrste frøken dings sa i dag morges var: "Kor e malo. Kan eg mala no?" Så etter nokre timars masing ( eg var ikkje klar for maling kl 08.00) ga eg etter, og storebror og frøken dings sette i gong. Eg gjekk litt til og frå, og øyna håp om å kunna drikka ein kopp kaffi i fred, og ro. Men så vart det stilt på kjøkenet - frykteleg stilt - og det ante meg at noko ikkje var heilt som det skulle. Eg ilte inn på kjøkenet, og ganske rett: Storebror hadde testa effekten av å hiva maling på kjøkenveggen med penselen, og her er resultatet:

Det vil seia, litt av resultatet, då golvet, og kjøkenbenken og vart dekorert. Eg må tilstå at eg vart så forfjamsa, at eg berre sukka og komanderte dei vekk frå kjøkenbordet og beslagla maleutstyret, før eg byrja å skrubbe veggen.

Del 2

Ei stund seinare byrja masinga om å få mala att. Ein skulle jo tru at ho mor hadde lert etter forrige forsøk, men nei da! Etter litt intens masing gav eg etter for maset, og lot dei få prøve igjen, og storebror lovde dyrt og heilagt at dei berre skulle mala på papiret! Eg gjekk litt til og frå igjen ( kor dum kan ein bli?) og brått vart det mistenkeleg stilt. Eg spratt opp og ut på kjøkenet ( for ordens skuld, er det ca 4 steg vekke, gjennom ei open glasdør) og der satt dei, og gliste, tydeleg skuldige , men godt nøgde med seg sjølve.

Denne gongen vart ho mor noko arg, og eg må nok tilstå at eg muligens heva stemma eit lite hakk ( jada, eg må innrømma at eg vart litt sint), og vaskinga av andleta var kanskje litt hardare enn ho vanlegvis er, men eg kunne ikkje anna enn å smila litt for meg sjølv, og hadde heldigvis åndsnærvær nok til å ta eit bilete. I ettertid ser eg det komiske i det heile, men malesakene vart beslaglagt for resten av dagen. No har eg kjøpt inn Nabbiperler, så får eg håpe dei ikkje kan finne på for mykje ugagn med dei. Men så er det sitatet som stod frampå eit nyhetsbrev frå barnehagen : "Ikke putt erter i nesen, sa mor før hun gikk. Det hadde vi aldri tenkt på, så det gjorde vi." Det verkar sikkert med perler og..............